Οσοι νομίζετε πως τα τυχερά παιχνίδια είναι προϊόν των τελευταίων δεκαετιών, πλανάσθε πλάνην οικτράν. Γνωρίζατε ότι ο τζόγος ήταν ευρέως διαδεδομένος στην αρχαία Ελλάδα; Ότι στο Βυζάντιο παιχνίδια όπως το τάβλι και το σκάκι θεωρούνταν τυχερά παιχνίδια; Ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν νόμιμα και παίζονταν ακόμα και σε Ιερούς Ναούς;
Οι πρώτες αναφορές εμφανίζονται στη μινωική εποχή, καθώς στη Ζάκρο, βρέθηκαν 12 πλακίδια με χαρακτήρες από την μία μόνο όψη, με τους μελετητές να υποστηρίζουν ότι πρόκειται για κάποιο παιχνίδι παρόμοιο με την πόκα. Επιπλέον, στην ύστερη αρχαιότητα, είναι γνωστό ότι οι Έλληνες έπαιζαν ένα παιχνίδι με ζάρια, το κήθιον, με τα ζάρια να τοποθετούνται σε ένα αγγείο πριν τη ρίψη. Στόχος ήταν η καλύτερη δυνατή ζαριά, τα τρία εξάρια.
Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε και την ύπαρξη θεών που σχετίζονταν με τα τυχερά παίγνια. Αυτοί ήταν ο Ερμής και ο Πάνας, ενώ με αυτά ασχολούνταν ακόμα και τα μικρά παιδιά. Τέτοια ήταν ο «αστραγαλισμός», αλλά και το «μονά ζυγά». Τα συγκεκριμένα αυτά δυο παιχνίδια, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι θυμίζουν το παιχνίδι με βόλους, αλλά συχνά τα παιδιά στοιχημάτιζαν για τον νικητή.
Άλλα δημοφιλή τυχερά παιχνίδια στην αρχαία Ελλάδα ήταν η τήλια, ο πρόγονος του ταβλιού, η οστρακίνδα (κορώνα-γράμματα αλλά με όστρακο) και φυσικά οι διάφορες ζωομαχίες, σκυλομαχίες, κοκορομαχίες, ακόμη και με ορτύκια, ζώα που οι αρχαίοι εξέτρεφαν αποκλειστικά για αυτόν τον σκοπό.
