Το να δουλεύεις σε καζίνο δεν είναι απλώς μια ακόμα εργασία. Αρκετοί πιστεύουν ότι απλά στέκεσαι σε ένα σημείο και παίρνεις τα λεφτά του κόσμου, αλλά όσοι κάνουν αυτή τη δουλειά κανονικά, διαβεβαιώνουν πως είναι μια δουλειά που δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα. Πρέπει να είσαι πάντα συγκεντρωμένος, σε εγρήγορση σε όλη την διάρκεια της βάρδιάς σου, να έχεις αστραπιαίους χρόνους αντίδρασης και επιπλέον, πρέπει το ψεύτικο χαμόγελό σου να είναι πειστικό.
Βλέπεις όμως και πολλά τρελά πράγματα, γιατί στο καζίνο συναντάς διάφορα είδη ανθρώπων, από άτομα εξαρτημένα στον τζόγο που ψάχνουν απεγνωσμένα την ευκαιρία να γίνουν πλούσιοι, μέχρι εκκεντρικούς δισεκατομμυριούχους και από θλιβερούς γέρους που παίζουν όλη τους την σύνταξη, μέχρι έφηβους που πληρώνουν την είσοδο για να απολαύσουν το δωρεάν φαγητό. Κάποιοι από αυτούς το χάνουν τελείως όταν όλα τους τα λεφτά γίνονται καπνός.
Παρακάτω θα δούμε μια απίστευτη ιστορία, όπως ακριβώς τη διηγήθηκε ένας νεαρός που δούλευε ως υπεύθυνος κρουπιέρης σε ένα καζίνο της Τσεχίας.
«Εργαζόμουν σαν κρουπιέρης σε καζίνο της Πράγας και είχα έναν πελάτη που είχε χάσει κοντά στα 50,000 ευρώ εκείνο το βράδυ. Ο τύπος ήταν ξεμέθυστος, δεν είχε πιεί τίποτα, δεν έμοιαζε με χρήστη ναρκωτικών, αλλά ξαφνικά άρχισε να μιλάει με τους σεκιουριτάδες, κοιτώντας τις κάμερες. Κοιτούσε τις κάμερες και έβριζε χυδαία, λέγοντας πράγματα όπως «έχετε μαγνήτες στις μπίλιες έτσι δεν είναι; Σας μιλάω τώρα κι εσείς γελάτε ε;».
Είδε πως οι κάμερες εστίαζαν σε διάφορα σημεία και αυτό τον έκανε χειρότερο. «Α, ώστε με κοιτάτε τώρα ε; Με κοιτάτε! Μου πήρατε τα λεφτά μου και γελάτε, έτσι δεν είναι; Κουνάτε τις κάμερες για να με κάνετε να χάσω κι άλλα, για να χάσω τα τελευταία λεφτά που μου έχουν μείνει».
Ξαφνικά πήρε ένα τασάκι και το πέταξε προς μια κάμερα. Οι σεκιουριτάδες ήρθαν αμέσως φυσικά και τον πήραν έξω και όλοι οι υπάλληλοι άρχισαν να γελάνε με αυτόν τον κακομοίρη. Και όταν λέμε όλοι το εννοούμε. Ακόμα και οι τύποι πίσω από τις κάμερες.»
